Categorie: MAK Nieuws

Niks bijzonders, een school in Winkel Mak, dat gebeurt wel meer. Maar groep vijf van De Hoeksteen was nog nooit geweest. Ze kwamen op dinsdag 20 mei. In de regel zijn het de groepen zeven en acht die de winkel bezoeken, andere leeftijdsgroepen dus. Dit was een experiment dat werd uitgevoerd o.l.v. Els en Herbert Westland. Het was een succes;  de kinderen hadden veel belangstelling, vonden ’t leuk en stelden héél veel  vragen. Wie weet wordt dit nog een keer herhaald, de Mak-vrijwilligers zijn altijd bereid na afspraak het winkel te openen. 

Op vrijdag 16 mei 2014 bezocht een delegatie van de Vereniging van Zuid-Hollandse gemeenten Spijkenisse. De Boekenberg, de Dorpskerk werden bezocht en natuurlijk stond ook Winkel Mak op het programma. Het college van B & W van Spijkenisse was ook van de partij. Leen vertelde buiten het verhaal van de dames Mak en daarna ging het gezelschap naar binnen; in tweeën gedeeld vanwege ruimtegebrek. De winkel is al vol als je er met twee personen in bent, laat staan als ’t er dertig zijn.  De bezoekers waren reuze geïnteresseerd; ze besloten de dag met een  wandeling naar het Gemaal.

Met veel plezier hebben we de prachtige lesbrieven ”Vergeten groenten” en ”Historisch lesbrief” en ”Spijkenisse 1915 – 1940” aan de website toegevoegd. We wensen iedereen heel veel kijk- en leesplezier.

Vanaf zaterdag 1 maart jl. zijn in museumwinkel Mak de deuren weer open en wel elke eerste zaterdag van de maand van 12.00 tot 16.00 uur. Winkel en woonhuis zijn opnieuw te bezichtigen. 

Nieuw in de bedstee: een kleine tentoonstelling, met als thema “Speelgoed in de in de vorige eeuw” . Te zien is o.a. speelgoed waar de meisjes Mak in hun jeugd mee speelden. Bovendien zijn er attributen toegevoegd uit een particuliere verzameling; er is dus ook “jongens-speelgoed”  aanwezig, vanzelfsprekend uit dezelfde periode.

Voor geïnteresseerden is het ook mogelijk het Mak fotoboek aan te schaffen.

15 november jl. zijn we in De Es geweest vanwege de inwijding van de gevelafbeeldingen in de gang

Hieronder twee verslagen van Aad en Marijke Bezemer van een schoolbezoek en een zaterdagbezoek:

Het was gezellig met heel veel verhalen (3 augustus 2013)

Er stond een lekker windje. In de winkel was het warm dus even flink laten doortochten. 
De Voorstraat was heel rustig. Er werd wel over gesproken, zeker allemaal met vakantie hoorden we. 
De eerste belangstellenden waren een man met vrouw. Hij had hier gewoond en kon eerst echt niets meer vinden. Voor hem was het een vreemde omgeving geworden, je zoekt en alles is weg.

Hij was veel in de winkel geweest. Maar vrouwlief was niet van plan eventjes te kijken hoe het eruit zag. En met stille dwang werd meneer(tje) vooruit- geduwd. Een mevrouw kwam om aardappels ja helaas uitverkocht. Ze zou dinsdag op de markt kijken. Of donderdag in de winkel.

Er kwamen twee zussen, een woonde in Noord-Holland. Welke heel enthousiast was. Geweldig ze genoot hoorbaar. En oh ja er kwamen weer herinneringen boven van in de teil enz. de zeepklopper. Oh ja de emaille pannetjes geweldig. Die rode pannetjes geweldig die zag je niet vaak, eigenlijk heel weinig.

Uitgebreid alle zeep bekeken. Ze vond het fantastisch. De lakens met het borduursel. We hoefden met haar bezoek ons niet te vervelen. Het was de jongste van een hele rij. Zij bofte hoefde niet meer in de teil. Gelukkig niet meer in het badwater van de anderen.

Er was een echtpaar dat nog nooit echt een oud huis gezien had met een bedstede en zij keken met belangstelling in het boek en ons verhaal over hoe men sliep ze vonden het heel indrukwekkend.

Het leuke van deze middag was dat niet iedereen tegelijk kwam. Zo kon iedereen rustig kijken en wij vertellen. Er ontstonden weer verhalen, oh mijn oma had ook zo´n kakdoos en dat Klaasje zo leefde onbegrijpelijk.Was ze zeker wel erg rijk? 

Nou, nee eerder arm. Dat begreep ze pas toen ze verzorgd werd waar heb ik dat aan verdiend zei ze vaak, toen voelde zich rijk.

Er waren er die de winkel niet in gingen ze vonden net als ik toen het een beetje mysterieus. Maar één ding vonden ze stuk voor stuk: je stapt echt in de tijd terug. Weet je nog die lichtknopjes. Telkens ontdekten ze weer wat uit vroeger jaren.

Wat eng toch dat je Klaasje twee was, vernoemd naar Klaasje één. Hoe komen ze erop. Nu, die Bijbel is stuk gelezen! Er was een  mevrouw (indonesisch) die moeilijk Nederlands sprak en soms kreeg ze kippenvel. Het was voor haar niet te begrijpen dat Jan afgewezen werd. 
En dat alles ongebruikt op zolder belandde ingepakt en ongebruikt.

Maar het is wel mooi dat wij daardoor hier staan. Ze leefde zich geheel in hoe het zou zijn geweest toen. Er kwam ook een tweeling ooit wonende op de Laning. Bij hen werd er gemoderniseerd. Er moest een wasmachine komen en een wc. Ze vonden het bijzonder en genoten. Heel mooi dat het bewaard is gebleven. Telkens hoorden we het.

Er waren mensen uit Amsterdam, ja van ver en dichtbij. En dat het al een pand is uit ca. 1850. Ook hoe ze leefden, steeds weer de bedstede ja, moet je voorstellen met z´n vijftienen plus ouders in zo´n huisje, het gebeurde toen. De verteller had zelf zo gewoond.

Er waren 40 bezoekers geweest. Uit eigen beweging.
Kortom het was weer gezellig met heel veel verhalen.

Marijke en Aad Bezemer

Schoolbezoek De Rank (8 april 2013)
Het was zonnig weer. De kinderen arriveerden en waren vrolijk. Begonnen tegelijk met vragen. De juf zei dat ze in een museum waren en dat ze moesten luisteren en kijken en nergens aankomen. Ze luisterden aandachtig maar je merkt dat ze geen flauw idee hebben hoe het vroeger er aan toe ging. De kinderen waren een en al oor. We vertelden van hoe het toen ging je had geen grote winkels en groenten haalden veel bewoners uit eigen tuin. Vooral zomer groenten. Wintergroenten en aardappels, appels en fruit had niet iedereen. Er was een slager, bakker, kruidenier alles was apart.

Vergeten groenten, een jongen was heel erg geïnteresseerd. Sommigen begonnen gelijk van bah terwijlze het nog nooit gegeten hadden. Wie weet wat wecken is. Een jongen dacht het  te weten hoe je moest wecken. Hij vertelde, nu dan neem je zaadjes van bonen, plant ze in een bak. Dan gaan ze groeien, je wekt ze uit hun slaap als het ware. Ja niet zo gek bekeken. Maar nadat Aad vertelde hoe het ging begrepen ze dat de glazen potten in de winkel de vervangers waren. Dat kan je toch niet meer eten???

De weegschaal en hoe je ermee moest werken. De aardappelschrapmachine jammer dat hij niet meer werkt. Een meisje had duidelijk slaap, geeuwde en was totaal ongeïnteresseerd leunde tegen de schoorsteenmantel. Ze keek niet vrolijk dat ze niet mocht leunen. En gelijk wees iemand op de
elektrische klok. Wat ook opviel was dat er toch heel veel kinderen moeite hebben met LOPEN. Ze waren moe kunnen we hier niet zitten. Ze hadden al zo´n stuk gelopen.

Ze waren onder de indruk dat het huis al bestond sinds 1850. En dat het eigenlijk best bijzonder was. Dat Klaasje zo sober leefde en haar mooie spulletjes niet gebruikte begrepen ze niet. Maar eigenlijk was het Klaasje die ons een uniek plekje heeft nagelaten. Dat we haar familie een beetje volgden we waren als het ware op bezoek.

Wat een klein kamertje moest je daar in leven ja en het ging. In een caravan gaat het toch ook. En ze waren echt niet arm. Men leefde heel anders het valt ze op deze manier van beleven echt op. Is de bedstee niet wat klein??? Wij konden hen vertellen dat ze zittend in de kussens sliepen en waarom. Dat is een rare gedachtegang. De mensen waren niet zo groot als wij. 
Hoe het is in de teil te gaan, je wassen bij de pomp. Op rij in de teil bah. 
Je zwemt toch ook met z´n allen in het zwembad. Ja dat is zo, maar in bad?

De was in de week op zaterdag net als in de Tupper emmer. Maandag wasdag. Alles was bijna handwerk. De kolen in de kachel. Ze wisten van turf steken. Achter de deur de trap de jongens: stoer niks engs, en de meisjes: nee veel te gevaarlijk. Maar scheef is hij dat is duidelijk, en oud. Buiten naar de wc brr. Je gaat toch niet op een gat zitten. Je zet ze aan het denken. Ze beleven het heel intens.

Het gastenboek daar wilden ze wel in schrijven.
Ieder vond een dropje of pepermunt weer lekker.

Marijke en Aad Bezemer

Onlangs hebben we een ‘interview’ met Klaasje uit het jaar 1981 gevonden:

Het staat in een artikel dat in (waarschijnlijk) Het Vrije Volk verscheen in het jaar 1981. Onderwerp was de aanwijzing van Leidschendam als veertiende groeikern in Nederland door de toenmalige minister van Volkshuisvesting Beelaerts van Blokland. Spijkenisse behoorde al sinds 1959 tot de groeikernen en in het artikel komen de voor- en tegenstanders 
uit Spijkenisse van het wonen in een groeikern aan het woord. Waaronder natuurlijk ook Jan de Baan; hij ziet voor- en nadelen.  Na Jan volgt Klaasje. In het artikel staat: Mevrouw J. Mak drijft een piepklein groentewinkeltje in de Voorstraat, één van de twee overgebleven winkelstraatjes in de oude dorpskern. “Groeikern? Wat is dat? 
O, de nieuwbouw… Nou daar hebben we geen last van. Ook met de winkel niet.” En als straks die superzelfbedieningswinkels in het nieuwe stadscentrum komen? “Nou, dat zie we dan wel weer, de tijd zal het leren”.

Eén van de vrijwilligers, Marijke Bezemer, heeft een paar Mak-Haiku’s geschreven. Dit is Japanse dichtkunst, 1e regel 5 lettergrepen, 2e regel 7 lettergrepen en 3e regel weer 5 lettergrepen. Deze wilden we u niet onthouden.

1850

Twee kinderneuzen
drukten tegen vensterglas,
ruiken niet gegund.

Vier olijke kinderogen
tuurden nieuwsgierig binnen,
dáár leek interessant!

Mochten we maar naar
binnen pap en mam gevraagd,
joepie het mag echt.

Feest kon beginnen
huppelend de winkel in,
een kelder, oh kijk.

Broertje en zusje
keken echt hun ogen uit,
zo´n huisje zo klein.

Bedstee met deuren
hoe moet je daar in slapen?
wel leuk zo´n slaap-kast.

En nu naar buiten
Pap, mam en zusje gehaald
een enthousiast gezin.

We komen zeker
weer eens kijken allemaal
Dag tot de volgende………. 

Bij de opening van de Monumentendag die plaats vond bij de Mannetje op de Krom was het gelukkig droog.  Elke locatie had gezorgd voor een kunstwerk; het  geheel werd bij de Mannetjes na de opening in elkaar gezet, zodat het één gezamenlijk kunstwerk werd. Winkel Mak ontbrak hierbij niet, Nel v.d. Tol had voor een passend onderdeel gezorgd. Daarna werden alle locaties opengesteld, zo ook  winkel Mak.  Vanwege de regenbuien was het eerst rustig, maar ’s middags werd dit royaal ingehaald.  Er is weer heel wat afgepraat, oude bekende ontmoetten elkaar, herinneringen werden opgehaald. Het was gewoon weer een heel gezellige dag en we telden ongeveer 176 bezoekers. Vanwege het thema “Macht en pracht” hadden we, met de onmisbare hulp van Nel,  in één  bedstee  de toilettafel van de dames ingericht zoals we deze op zolder aantroffen na het overlijden van Klaasje. Verder de poederdozen van het merk Nina Ricci, Chanel enz. enz. Een mantelpakje met bontkraag van Annetje behoorde ook tot de “pracht” van de dames.